Meyve ağacı çeşitleri, her mevsimde birbirinden farklı yetişen meyveler, sağlığımız açısından oldukça yararlı bir besin kaynağıdır. Meyve ağaçları yetiştikleri yörelere ve bölgelere göre farklılık göstermektedir. Toprağın yapısına, iklim ve su isteğine bakılarak her bölgede ayrı meyve ağaçları yetişmektedir. Meyve ağacı çeşitleriyle bahçe kurmak isteyenler için bir araya getirdik. Buradaki asıl amaç meyve ağacı çeşitleri hangi aralıklarda dikilmeli ve bakımında nelere dikkat edilmeli gibi pratik temel konularla ilgili bilgiler vermektir.
Meyve Ağacı Çeşitleri
Fındık Ağacı: Yabani meyvelerden olan fındık kuzey yarım kürenin ılıman iklim kuşaklarında yetişmektedir. Ülkemizde ise en çok Doğu Karadeniz Bölgesinde yetişmektedir. Fındık ağacı yağışı ve nemi seven bir meyve olup, yaz aylarında bile neme ihtiyaç duymaktadır. Fazla toprak seçmeyen fındık ağacı, humuslu topraklarda yetiştirildiğinde verimi artmaktadır. Bunun yanı sıra asidik toprağı seven fındık kiraçlamaya ihtiyaç durulmaktadır.
Ceviz Ağacı: Kökleri kazık türündedir. Bu sebeple suya duyulan ihtiyaç azdır. Kumlu ve derin toprakları seven ceviz ağacı taban suyunu sevmemektedir. Çok uzun ömürlü meyve ağacı çeşitleri arasındadır. Türkiye'nin neredeyse her yerinde yetişebilmektedir. Çok fazla cinsi olan ceviz ağacı, seçildiği türüne göre çiçeklenme zamanlar değişmektedir. Ceviz ağacı ters solunum yaptığından ve köklerinden gaz salınımı yaptığından dolayı altında ürün yetiştirilmeye uygun değildir.
Erik Ağacı: Çok çeşidi bulunan erik ılıman iklimleri sevmektedir. Her erik türünün düşük bir seviye de olsa soğuklamaya ihtiyaç duymaktadır. Toprak yönünden pek seçici olmayan erik ağaçları, derinliği az topraklarda da yetişe bilmektedirler. Fidanlar 5 metre aralıklarla dikilip, bazı çeşitlerinden olumlu ve yüksek verim almak için tozlayıcı kullanılmaktadır. Eriğin kökleri yüzeye oldukça yakındır. Bu sebepten ötürü derin sürmeye gelemezler. Yıllık yağış miktarı 750 mm olan erik ağaçları bu miktarı geçtiği yerlerde sulamaya bile ihtiyaç duymamaktadır.
Armut Ağacı: Genellikle Akdeniz sahillerinde yetişen armut, şiddetli donlarda zarar görmektedir. Yazları sıcak ve kurak olan bölgelerde yetiştiğinde meyve kalitesi bakımından oldukça yüksek verim alınır. Armut ağacının yetişme yerine genel anlamda ılık iklim bitkisi de denilebilmektedir. Fazla toprak seçmeyen armut ağacının toprak derinliğinin fazla olmasıyla birlikte verimi de artmaktadır. Organik maddeleri sevmektedir. Armut fidanlarının dikim aralıkları türlerin çeşidine göre farklılık gösterebilmektedir.
Elma Ağacı: Kışın en fazla soğuklamaya ihtiyaç duyulan meyvelerden olan elma, soğuk iklim bitkileridir. Her elma ağacı kış mevsimlerinde nispeten bir ay süreyle sıfırın alt derecelerini görmektedir. Aksi taktirde çiçeklerini sökmektedir. Taban suyundan pek hoşlanmayan elma ağacının kökleri bu sebepten ötürü suyun içerisinde kalmamalıdır. Kış elması, bodur elmalar ve yaz elması gibi çeşitleri mevcuttur.
Kestane Ağacı: Ömrü oldukça uzun olan kestane ağaçlarının soğuklara dayanma sınırı -30 derecedir. Kurağı sevmeyen kestane ağacı yüksek sıcaklıklara dayanamamaktadır. Yüksek verim için tozlayıcı kullanılmaktadır. Neme ve suya ihtiyacı oldukça fazladır.
Ayva Ağacı: Daha çok ılıman iklimleri seven ayvaların soğuklama duymuş olduğu ihtiyaç oldukça azdır. Eğer iç bölge kesimlerinde yetişecekse vadiler gibi korunaklı alanların seçilmesi gerekmektedir. Fazla suyu sevmeyen ayva ağaçları, suyun gövdesine değmesini istemez. Toprak bakımından seçici değillerdir. Bunun yanı sıra organik maddelerce zengindir.
Kayısı Ağacı: Ülkemizin her yerinde neredeyse kayısı yetiştirilmektedir. Ama en çok görülen yerleri Malatya ili ve çevreleridir. Karasal iklimi seven kayısı ağaçları, ilkbaharda ilk çiçeklenen meyvelerdendir. Bu sebepten ötürü geç donlardan çok etkilenmektedirler. Sadece ağır killi toprakları seven kayısı ağaçları taban suyundan hiç haz etmezler.