Zikir, Müslümanların Allah'ı anması, yüceltmesi ve ona saygı ile övgüde bulunmasıdır. Allah'ı anmak ve zikretmek, Müslümanların üzerine düşen bir görev olup, Allah'ın büyüklüğünü ve yüceliğini kabul etmeyi içerir. Kur'an-ı Kerim'de Allah, kullarına tesbih etmelerini ve Yüce Zatını her daim anmalarını emretmiştir. Bu bağlamda, tesbih çeşitleri ve onların anlamları önemli bir yere sahiptir.

Tekbir, Arapça kökenli "k-b-r" kökünden türemiştir ve "Allahu Ekber" yani "Allah en büyüktür" demektir. Bu ifade ile Allah'ın büyüklüğünü, yüceliğini ve eşsizliğini kabul etmiş oluruz. Tekbir getiren kişi, Allah'ı tüm eksikliklerden ve kusurlardan tenzih eder.

Tehlil, "h-l-l" kökünden türemiştir ve "La ilahe illallah" yani "Allah'tan başka ilah yoktur" demektir. Bu ifade, İslam dininin temel inancını ve tevhid ilkesini ifade eder. Bir kişi bu sözü diliyle söyler ve kalbiyle tasdik ederse, sahih bir iman sahibi olur.

Tesbih, "s-b-h" kökünden türemiştir ve "Subhanallah" yani "Allah'ı tüm eksikliklerden tenzih ederim" demektir. Allah'ı tesbih etmek, onun yüceliğini ve mükemmelliğini kabul etmek anlamına gelir.

Tahmid, "h-m-d" kökünden türemiştir ve "Elhamdülillah" yani "Hamd Allah'a mahsustur" demektir. Hamd, Allah'a övgü ve şükür anlamına gelir. Verilen nimetlerin Allah'tan geldiğini kabul ederek, ona şükretmek ve ibadet etmek anlamını taşır. Hamd, yalnızca Allah'a özgüdür.

Tesbih çeşitlerinden olan tekbir, tehlil, tesbih ve tahmid zikirleri Kur'an-ı Kerim'de geçmektedir. Ancak bu tesbihlerin ve zikirlerin ne zaman ve nasıl yapılacağı Sünnet-i Seniyye'de detaylı olarak açıklanmaktadır. Bu bilgiler, Müslümanların günlük ibadetlerinde ve zikirlerinde yol gösterici niteliktedir.